ΟΙ «ΝΕΚΡΟΙ» ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

39 ολόκληρα χρόνια μετά και η προπαγάνδα συνεχίζεται…

Είναι ίσως η χειρότερη ασέβεια στη μνήμη των νεκρών, να τους χρησιμοποιεί κανείς για να περάσει την κομματική του γραμμή και τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες. Σπιλώνουν τη μνήμη των νεκρών, οι ίδιοι που κατά τα άλλα τους ¨τιμούν¨, για να κερδίσουν μερικά ψηφαλάκια.

Τις ημέρες εκείνες του 1973 και συγκεκριμένα 14 – 17 Νοεμβρίου υπήρχαν σαφώς νεκροί, αλλά ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Ή ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΕΡΙΞ ΑΥΤΟΥ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 300 ΜΕΤΡΩΝ…!

Μοναδική εξαίρεση το σαμπουάν με ονοματεπώνυμο «ΗΛΕΝΙΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ», που μάλλον έσπασε πέφτοντας από τα χέρια του νεαρού συντρόφου της, ο οποίος έκανε δεκάδες άτομα να κλάψουν σε μια φωτογραφία από σαμπουάν και τελικά καταδικάστηκε σε φυλάκιση για ψευδή κατάθεση…!

Όταν λοιπόν κάποιοι σκοπίμως κάνουν λόγο για «νεκρούς του Πολυτεχνείου», θέλουν στην ουσία να περάσουν στην κοινή γνώμη (και κατά συνέπεια στο υποσυνείδητο ενός ολόκληρου λαού) την άποψη ότι σκοτώθηκαν εκεί μέσα φοιτητές / αθώα παιδιά. Κάτι τέτοιο φυσικά και δεν ισχύει και μάλιστα έχει αποδειχτεί περίτρανα τόσο κατόπιν εισαγγελικών ερευνών (Κ.Τσεβάς) όσο και με δημοσιεύσεις εφημερίδων της εποχής (Πανσπουδαστική) που μάλιστα ήταν αντίθετες με το καθεστώς της 21^ης Απριλίου…

Σαφώς υπήρχαν «νεκροί στους δρόμους», ή «νεκροί της Αθήνας», ή «νεκροί της εξέγερσης του λαού», θα μπορούσαν να ονομαστούν έστω «νεκροί της χούντας», ή «Νοεμβριανά», αλλά σε καμία των περιπτώσεων «νεκροί του πολυτεχνείου»…!

Το Πολυτεχνείο μπορεί να είναι "ιδέα", η οποία όμως έχει μεταφραστεί στη μεταπολίτευση σαν κάψιμο της Ελληνικής Σημαίας και των Εθνικών συμβόλων, ή ακόμα και σαν καταστροφή από βανδαλισμούς της Δημόσιας περιουσίας.

Υπήρχε τουλάχιστον ένας νεκρός από τα χημικά της Αστυνομίας (για την καταστολή της εξέγερσης), όπως οι δύο νεκροί κατά το τελευταίο χρόνο στις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα.

Υπήρχε τουλάχιστον ένας νεκρός ο οποίος δεν είχε σχέση με τα επεισόδια και την εξέγερση (παράπλευρες απώλειες), όπως τα θύματα από τις τρομοκρατικές ενέργειες τα τελευταία χρόνια.

Υπήρχαν και νεκροί από εκείνους που έστηναν ενέδρες στους Αστυνομικούς και πετούσαν μολότοφ ή νεράντζια με ξυραφάκια, ή ακόμα και κοτρώνες από τα παράθυρα πολυκατοικιών με στόχο Αστυνομικούς, όπως οι σημερινοί «μπαχαλάκηδες» που καίνε και ρημάζουν την  Αθήνα…

Με μία σημαντική διαφορά όμως που δεν τη λέει κανένας: Οι Αστυνομικοί τότε κυκλοφορούσαν με το σακάκι της στολής, το πηλίκιο, τα σκαρπίνια και όχι με κράνη, ασπίδες, αλεξίσφαιρα γιλέκα και προστατευτικά. Ήταν εύκολος στόχος και έπρεπε να προφυλαχθούν και να αμυνθούν για να μην αφήσουν τα παιδιά τους ορφανά.

Ας μη ξεχνάμε ότι οι κομμουνιστές (ο «λαός» όπως λένε), αντέδρασαν και επαναστάτησαν μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο (1946-1949), επαναστάτησαν στη «χούντα», επαναστατούν και σήμερα στη «Δημοκρατία» που ήθελαν και για την οποία «αγωνίστηκαν». Τελικά όμως τι θέλουν; Επαναστατούν για τα πάντα και μάλιστα χωρίς να θέλουν να Κυβερνήσουν… Έχουν μετατραπεί σε βολεμένους κομμουνιστές της Εκάλης και ακόμα επαναστατούν…

Κατηγορούμε λοιπόν τον Χίτλερ (και δικαίως), αλλά όχι εκείνους που αιματοκύλησαν την Ελλάδα περισσότερο από αυτόν. Κατηγορούμε τη Μέρκελ, τον Ραϊχενμπαχ, τον Φούχτελ και την παρέα τους, αλλά όχι αυτούς που τους έφεραν στην Ελλάδα και τους έκαναν αφεντικά. Κατηγορούμε τη Χρυσή Αυγή με παρουσία μόλις μερικούς μήνες στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, λες και 38,5 χρόνια (πριν τη Χρυσή Αυγή) ήταν όλα καλά και αγγελικά πλασμένα…

Πέραν τούτου δεν άκουσα ποτέ κανένα «δημοκράτη» ή «επαναστάτη» να μην κάνει χρήση των προνομίων της «Χούντας», (χαμηλότοκα ή άτοκα στεγαστικά δάνεια, απαλλαγή χρεών ειδικά για αγρότες, Εθνικοί και επαρχιακοί δρόμοι χωρίς μίζες και μεγαλοεργολάβους αλλά με τη ΜΟΜΑ, ηλεκτρικού ρεύματος σε κάθε χωριό της Ελληνικής επικράτειας κ.ά.).

Όπου τους συμφέρει λοιπόν κοιτούν την «πάρτη» τους και όπου δεν τους συμφέρει παραμένουν «ιδεολόγοι»…!

Τέλος δε νομίζω να υπήρχε Έλληνας που δεν απολάμβανε τη χαμηλή έως ανύπαρκτη εγκληματικότητα της εποχής εκείνης.

Τελικά 39 χρόνια μετά… που πατάμε και που βρισκόμαστε…;

Η «Χούντα» έφυγε… αλλά η Ελλάδα πιστεύουμε ότι πήγε μπροστά…;

Τι μας απέμεινε από το «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»; Μήπως «χάσαμε» και άλλα…;

Γιατί αναθεματίζουμε το «ΕΛΛΑΣ – ΕΛΛΗΝΩΝ – ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ»…; Τι το υποτιμητικό για το λαό και το Έθνος μας σε αυτή τη φράση…;

Ας γίνουν λοιπόν αυτές οι λίγες γραμμές τροφή για σκέψη…