ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ...

Η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεισφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του Δ.Ν.Τ. πάνω από δέκα δισεκατομμύρια δολάρια εφόσον σταθεροποιηθούν οι πολιτικό-οικονομικές συνθήκες.

Μετά τη πρόταση των Ρώσων για οικονομική βοήθεια και στήριξη στην Ελλάδα, η υπερδύναμη επανέρχεται με νέα πρόταση στήριξης, αυτή τη φορά για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Φυσικά και δεν είναι τίποτα τυχαίο, αλλά αντίθετα είναι προϊόν ωριμότατης σκέψης και γενικότερου πολιτικοοικονομικού σχεδιασμού…  

Διαχρονικά η φιλικά προσκείμενη προς τη χώρα μας Ρωσία, παραμένει ισχυρότατη υπερδύναμη και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα…

Δεδομένης μάλιστα της τηρούμενης “ουδέτερης στάσης” των εταίρων – συμμάχων μας (Ε.Ε. – ΝΑΤΟ), στα σοβαρότατα καθώς και κρισιμότατα Εθνικά μας θέματα (Ελληνοτουρκικές σχέσεις, Ελληνοαλβανικές σχέσεις, Σκοπιανό, Κυπριακό, θρησκευτικές μειονότητες, κρίση χρέους, μεταναστευτικό κ.ά.), εύλογα δημιουργούνται συνειρμοί στο μυαλό κάθε υγιώς σκεπτόμενου Έλληνα…

Εάν η χώρα μας αποχωρούσε “οικειοθελώς” (πριν πραγματοποιήσουν τις απειλές τους οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, πολύ δε περισσότερο λόγω της σίγουρης αδυναμίας διάσωσης πολλών χωρών μελών) από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, που έτσι κι αλλιώς ουδεμία ουσιαστική συνεισφορά ή προστασία δεν απολαμβάνουμε, θα σήμαινε αυτομάτως την αρχή του τέλους ή μήπως μια νέα αρχή έστω περισσότερο ή λιγότερο δύσκολη;

Ποια και πόση η ουσιαστική διαφορά της υποτίμησης του Εθνικού μας νομίσματος μετά από ενδεχόμενη αποχώρηση από τη ζώνη του ευρώ, σε σχέση με την ισχύουσα “εσωτερική υποτίμηση” που βιώνουμε καθημερινά ;

Οι Ρώσοι ήταν και είναι πρόθυμοι τουλάχιστον να βοηθήσουν σε σημαντικό βαθμό ως προς την εξόφληση του Ελληνικού χρέους.  Ακόμα και εάν αποδεχθούμε το ύψος του χρέους όπως καθορίζεται από τα εκάστοτε επίσημα χείλη, παραμένει εντός των δυνατοτήτων της συγκεκριμένης χώρας. Πιθανή Στρατιωτική (βάσεις, εξοπλισμός π.χ. πύραυλοι S300, στόλος μαύρης θάλασσας κ.ά) αλλά και οικονομική (εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών π.χ. πετρέλαιο, φυσικό αέριο, αιολική και ηλιακή ενέργεια κ.ά) συνεργασία με τη Ρωσία και μάλιστα υπό το πρίσμα της εγγυήσεως απόκτησης πρόσβασης προς τη Μεσόγειο, πιθανό να ήταν από μόνη της ικανή για παροχή βοήθειας, χωρίς επιπλέον εγγυήσεις, παραχωρήσεις, ξεπουλήματα και δυσβάσταχτα επιτόκια…  

Τη στιγμή λοιπόν που η Μερκελοκρατούμενη Ευρώπη καταρρέει υπό το βάρος της έλλειψης ηγετών και της γενικότερης ανικανότητας διαχείρισης της όποιας κρίσης (οικονομικής, θεσμών, διαφάνειας, ταυτότητας κ.ά), παρακολουθούμενη από την επίσης μισοκατεστραμμένη και ανήμπορη Αμερική, οι όποιες εναλλακτικές, ενδεχομένως να βοηθήσουν για εύρεση της καταλληλότερης λύσης.

Ας μη ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει σημαντικότατα διαπραγματευτικά ατού στα χέρια της, φτάνει μόνο να το παραδεχτούμε εμείς οι ίδιοι και ειδικά αυτοί που κρατούν τη ν τύχη της χώρας μας στα χέρια τους…